Er zaten twee motten, in mijn oude jas...
Regelmatig hoor ik het voorbij komen: "Artiesten in de verzorgingshuizen hebben een nogal standaard repertoire, 'Twee Motten’ ‘Daar bij de Waterkant’ of ‘Het Dorp’ en ga zo maar door. Daar is in principe niks mee want uiteindelijk doen we het voor de bewoners en die vinden die liedjes fijn om te horen. Ik heb die liedjes ook paraat en ik zal ze met blijvend enthousiasme brengen. Vooral voor dementerende ouderen zijn die liedjes erg belangrijk. Een soort van anker in hun steeds meer verwarrende leven.
Echter zijn er ook bewoners die wel eens wat anders willen horen en hetzelfde geldt zeker ook voor de activiteitenbegeleid(st)ers en de vrijwilligers die geheel belangeloos hun diensten verlenen. Tegenwoordig overleg ik altijd eerst even met degene die de leiding heeft over de muzikale middag en pas ik mijn repertoire aan, als dat nodig is.
Hoe fijn is het dat ik een heel breed repertoire heb met Nederlands- en Engelstalige muziek. Rock & Roll, Sixties, Country en ga zo maar door. Ook doe ik graag mooie luister-/ kleinkunstliedjes op mijn gitaar. Wil je weten wat mijn volledige repertoire is? Hier is de link. Er staan ook veel liedjes op die ik zelf heb geschreven en die allemaal te vinden zijn op bijvoorbeeld Spotify of YouTube. Een aantal daarvan breng ik al met veel plezier in de verzorgingshuizen. Er is zelfs iemand die mijn liedje ‘Ons Bankje aan de Plas’ op haar begrafenis wil laten draaien. En mocht je toch even tijd hebben kijk ook eens naar de filmpjes op mijn website, veel variatie en er is heel veel mogelijk! Binnenkort bij jullie optreden in het verzorgings theater? Kijk gerust even in mijn agenda. Groetjes, René Meijer
Goede, gevoelige tekst.